Gün Zileli Aşk ve Devrim
Evet, siz IŞİD’ci ve yargısız infazcısınız.
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, dün Gümüşhane’de milyonların gözünün içine baka baka, “Bingöl’de iki polisimizi şehit eden teröristler öldürüldü,” dedi kükreyerek. Kürsü kahramanı Tayyip Erdoğan’ın sözünü ettiği kişiler karayolunda jandarmanın, “Dur,”ihtarına uymadıkları gerekçesiyle hedef gözetilerek öldürülen insanlardır.
İlk can yakıcı soru şudur: Öldürülen bu dört kişinin Bingöl saldırısına katıldıklarını nereden biliyorsunuz?
İkinci soru: Siz mahkeme misiniz ki, yargılama yapıp bu kişilerin o saldırıya karıştığını tespit ettiniz?
Üçüncü soru: Bu kişiler Bingöl olayına karışmamışlarsa, bir gün bunun hesabını ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasıyla ödeyeceğinizi bilmiyor musunuz?
Dördüncü soru: Diyelim ki, bu kişiler iddia ettiğiniz gibi PKK’liydiler ve iki polisi de öldürdüler? Hangi kanun size onları öldürme hak ve yetkisini verdi? Siz hangi hak ve cesaretle göğsünüzü gere gere onları öldürttüğünüzü söyleyebilmektesiniz? Bu apaçık kasten adam öldürme değil midir? Hani mahkemeler vardı? Hani idamlar kaldırılmıştı? Hani siz hukuk devletiydiniz? Siz dağ kanunlarını uygulayarak ceza veriyorsanız artık mahkemelere ne hacet?
Kürsüdeki sözleriniz apaçık bir cinayet itirafıdır. Çünkü kılıfına uydurulmuş olsa bile, o insanlara yakalamak gayesiyle değil öldürme kastıyla ateş edilmiştir.
IŞİD yargılama yapmadan vahşide kafa kesiyor. Siz ise yargılama yapmadan yol kesip adam öldürüyorsunuz! Sizin IŞİD’den ne farkınız var?
Açıktır ki, topunuz IŞİD’siniz.
Yargısız infaz ve kasten adam öldürme suçları işliyorsunuz. Suçlarınız birikiyor. Hem de yüzler halinde. İnsanlığa karşı işlediğiniz suçlarınız o kadar ağır ki, bunların hesabını bu dünyada vermeye ömrünüz yetmeyecek!
Gün gelecek -ırkçı MHP’yi saymıyorum- HDP ve CHP gibi zavallı bir muhalefet de sizi kurtaramayacak.
İşlediğiniz tüm suçların hesabı sizden tek tek sorulacak. Mezarda olsanız bile, suçlarınız mezar taşlarınıza yazılıp dünya aleme ilan edilecek.
O hesap gününde, bugün CHP ve HDP gibi ölü bir muhalefet karşısında meydanı boş bulup kartondan kahramanlar gibi kükrediğinizi acı bir hatıra olarak hatırlayacaksınız.
Sizlerle aynı havayı solumak milyonlarca insan gibi bana da ağır geliyor, iğreniyorum. Öyle bir mide bulantısı ki, cezaevine girip sizlerden uzak kalmak bana cennete gitmiş gibi huzur verecek. Bu iğrenme duygusuyla birkaç gün sonra cezaevine döneceğim ve sizlerle hesaplaşacağımız günleri sabırsızlıkla bekleyeceğim.
Bin defa lanet olsun sizin zulüm düzeninize. Siz günahlarınızla gömüleceksiniz kara toprağa. İnsanlık ise ırk, renk, din ve mezhep ayrımı olmadan özgürlük, kardeşlik ve eşitlik türküleriyle el ele, omuz omuza yürüyecek mutlu geleceğe. Bugününüze öfke duyuyor, yarınınıza ise acıyorum.
Sakin kafa ile düşünüldüğünde…
Tüm yetkileri elinden alındığında bu adamlardan geriye ne kalır?
Bizleri işkencede çırılçıplak soydukları gibi…elbette işkence için değil yalnızca geride ne kalır diye giysileri çıkartılsa…Ve o halde sorulsa işlettiği cinayetler…
geriye ne kalır…
Ölseler… Hem de kendiliğinden… Ne kalır geride…
Yalnızca bir zaman sorunu bu…. Onlardan geriye ortaçağın işkenceci, katillerinden ne kalmışsa onlar kalacak….
Kaldı ki, yaşadıkları hayat-kafalarındaki hücre, kendi dünyalarındaki cehennem… Bizim de kendileri gibi aynı cehennemde yaşamamızı istiyorlar; başaramayacaklarını gördükçe kuduruyorlar….
Tüm yasaları, yönetmelikleri buzlara yazılıyor….
Zavallı adamlar!
“Ne kendi etti rahat, ne kimseye verdi huzur…”
Bu yazıdan daha önce başka bir yazı daha yazmıştı:
http://barisicinaktivite.com/mahmut-alinaktan-mektup-var/
İlk yayınlandığı adres olan, yukarıdaki adreste, birkaç saat durduktan sonra kaldırıldı. Aşağıdaki adreste var hala, ulusalcılar bu yazıdan faydalanmak amacıyla dağıtıyorlar…. Demir disiplin gibi ciddi sorunları da var yazarın yazısında, ama eleştirelliği de önemli.
Tarih şahittir ki, Kobani protestolarında ortaya çıkan kanlı tablo AKP (DEVLET), HDP ve HÜDAPAR’ın ortak eseridir. Bilindiği gibi HDP ve KCK’nin çağrısıyla sokağa çıkan kalabalığa ilk kurşun Muş Varto’da sıkıldı ve bir genç polis kurşunuyla can verdi. Sinirler zaten gergindi, gencin ölüm haberi büyük bir öfke patlamasına neden oldu. Düzenin çarpıklıklarına ve adaletsizliğine karşı isyan halinde olan gençler ve halkın arasına karışan maskeli provokatörler birçok şehirde polislerle çatıştılar. Polislerin ölümcül saldırılarına HÜDAPAR’lıların silaha davranmaları da eklenince olaylar çığırından çıktı. Zembereğinden boşalan şiddet kırk civarında insanın hayatına mal oldu, yüzlerce insan kurşunlara hedef oldu, binin üstünde insan gözaltına alındı, binlerce işyeri ve araç molotoflarla yakılıp kül edildi.
Bu cinayetlerin bir numaralı sorumlusu tartışmasız olarak AKP’dir. AKP, lafzı her ne olursa olsun taşıdığı felsefe ve dünya görüşü itibariyle IŞİD’in ikiz kardeşidir. Aynı ideolojiden ve kökten beslenmektedirler. AKP bugün eğer bir Ortaçağ rejimi kurup IŞİD gibi kafa kesmiyorsa, buna iç ve dış dengeler müsait olmadığındandır. Yoksa yürüttüğü ekonomik ve siyasi rejime muhalif olan herkesi İran Molla rejiminde olduğu gibi, “Allah düşmanı” diye yaftalayıp kafasını kanlı baltaların altına pekâlâ yatırır.
AKP, IŞİD ve bir kontra örgütlenmesi olan HÜDAPAR’ dan oluşan gerici faşist kamp -kendi içinde bazı yöntem farklılıkları ve didişmeler olsa da- aslında bir bütündür. Birine karşı verilen mücadele ötekine karşı da verilmiş olur. Bu nedenle AKP’ye karşı mücadele IŞİD’e karşı mücadeledir, IŞİD’i besleyen can damarlarından birinin kesilmesidir. Ne yazık ki Kürt hareketi hem Şengal katliamında, hem de Kobani kuşatmasında bu görünür gerçeğe gözlerini kapatarak AKP’yi bir kenara bıraktı ve tüm dikkatleri IŞİD’in üzerinde topladı. Onbinlerce insan sınırda haftalarca IŞİD’ı protesto etti. Ancak bu protestoların hiçbir yararı olmadı, IŞİD ağır silahlarla adım adım ilerleyip Kobani’yi kuşatırken, YPG komutanlarından biri kendisiyle yapılan bir röportajda, “Sınırdaki bu gösterilerin bize hiçbir yararı yok, başka yardımlar yapılmalı,”dedi ama kimseye sesini duyuramadı. Oysa zamanında doğru bir müdahaleyle IŞİD’i besleyen kanallardan bazıları kurutulabilseydi IŞİD’in hızı kesilebilir, Kobani’nin kuşatılmasının önüne geçilebilirdi. Bunca kan akmaz, bunca insan da ölmezdi.
ÇAĞRIYI YAPANLAR ORTALIKTA YOK
Ne var ki izlenen yol ve yöntemler yanlıştı, halkın enerjisi boşa harcandı. Bıçak kemiğe dayanınca da BDP ve KCK sözcüleri halkı sokağa çıkmaya çağırdılar. Sokaklar alev alev yanarken, BDP genel başkanı, “Yediden yetmişe direneceğiz,”dedi. Kime, nasıl direnilecek bilen yoktu; hedef belli değildi! Halk bu çağrıya uyup bendini yıkmış bir sel gibi sokağa aktı, ama çağrıyı yapan HDP genel başkanı ve partinin önde gelenlerinden kimse ortalıkta yoktu. Hep olduğu gibi meydanı yine provokatörlere ve isyankâr gençlere bıraktılar. Kanlı sokak savaşları sürerken, onlar sırça köşklerinde şiddetin kentleri kan gölüne çevirişini seyrettiler.
Halkı sokağa dökmüşsen en önde sen olmalısın. Halkın can güvenliği sana emanettir, ondan sorumlusun. Gerçek önderler hep en önde olurlar. Şiddete karşıysan Mahatma Gandhi gibi, “Sıfır şiddet,”diyerek en önde sen yürüyeceksin. Az çok siyasal bir bilinç vermişsen, kapı pencere indirip araçları ateşe veren o öfkeli gençler seni dinler, hatta kolluk takarak göstericilerin güvenliğini ve disiplinini sağlamada görev alırlar. Silah kullanılmasına ve molotof atılmasına asla izin vermeyeceksin. Öyle çelik bir disiplin sağlayacaksın ki, en azgın provokatörler bile taşkınlık yapmaya, şiddet kullanmaya ve molotoflarla ortalığı yangın yerine çevirmeye cesaret edemeyecekler. Kitleye TOMA’larla basınçlı su sıkıldığında sen yere mıhlanmış bir zafer heykeli TOMA’lara karşı duracaksın. Topluluğa ateş edildiğinde ilk kurşun senin olmalıdır. Bunu gönülden istemelisin, zafere kilitlenmiş gerçek halk önderliği budur çünkü. Korku insanca bir duygudur, kimse korktuğu için kınanamaz, kınanmamalıdır da. Kınanacak şey, göze alamadığın bir hareketi başkasına yaptırmak ve insanları kullanmaktır.
Halkı sokağa döküp kuytularda kaybolmak acımasızlık ve merhametsizliktir.
SONUÇ NE OLDU
Peki şimdi ne oldu, halkın sokağa dökülmesiyle meram edilen gayeye ulaşılabildi mi? Sonuç tam bir fiyaskodur. Protestolardan ne AKP, ne de IŞİD etkilendi. Protestocuların sesleri IŞİD’in Kobani’ye attığı bombaların sesleri arasında yitip gitti. Ölenler ne yazık ki babalarının kesesinden gitti. Kurşun yiyenlerin kanları ise boşuna aktı. İşyerleri ve araçları yakılanlara ise dizlerini dövmek kaldı. Hem dizlerini dövdüler, hem de Kürtlere küfür ettiler. Bu da bizim kârımız oldu.
Başka bir gariplik de, HDP sözcülerinin Kobani için AKP’den yardım istemeleridir. AKP’nin Kobani’de IŞİD’le savaşan YPG’ye düşmanlık beslediğini bilmeyen yoktur. Bu, olmayacak duaya amin demektir. AKP, YPG’dense IŞİD’i tercih edecektir. HDP halkı yanıltmak ve olmayacak şeylerle oyalamakla ağır bir vebal altındadır.
IŞİD’İN Kobani ve Şengal saldırganlığı karşısında farklı şeyler yapılabilirdi. Etkili sivil projelerle ekonomide kriz ve devlet yönetiminde boşluk yaratılarak, IŞİD’i besleyip büyüten AKP’ye dünyanın kaç bucak olduğu gösterilebilirdi. IŞİD’e asıl o zaman darbe vurulmuş olunacaktı. Kürt muhalefeti -bilerek veya bilmeyerek- hedefe bir türlü kilitlenmiyor ya da kilitlenemiyor. Onca güç ve enerji hep yanlış mecralarda tüketiliyor.
Mahmut Alınak
http://telgrafhane.org/alinaktan-hdpye-sert-elestiriler/