Gün Zileli Aşk ve Devrim
İsme bakıp yanılmayasınız diye baştan söyleyeyim. Bu, ekoloji üzerine bir yazı olmayacak. AKP ve Gökçek’in son ODTÜ orman katliamını da konu almayacak.
“Ağaçları görüp ormanı görmemek” genel bir bakış zaafını anlatan yerleşmiş bir kalıptır. Anarşistlerin zaafı bunun tersidir. Anarşistler, ormanı görüp ağaçlara dikkat etmezler. Bu, anarşistler açısından bir zaaf olarak görülebilirse de, esasen güçlü yanlarıdır da. Günlük siyasetin ince ayrıntılarına girmeyip genel hedefi vurgulamak, anarşistlere, reelpolitiğin içinde boğulmama sağlamlığını kazandırmış, her zaman devrimci kalmalarını sağlamıştır. Bununla birlikte, ayrıntıları gözden kaçırmak da her zaman olumlu sonuçlar vermeyebilir.
Bugün Türkiye’nin genel manzarasına baktığımız zaman taşların yerinden oynadığını, kimi siyasal güçlerin yer, hatta saf değiştirdiğini, yeni saflaşmaların oluşmakta olduğunu gözlemlememiz gerekiyor. Stratejik bir bakışla bu çok mu önemlidir ya da bu yeni saflaşmalar köklü müdür, yoksa geçici midir? Buna şimdiden karar verilemez ama saptamakta yarar var.
Nedir bu değişiklikler ve saflaşmalar?
Birincisi, AKP diktatörlüğü ile ABD’nin arası gittikçe açılmaktadır. Diplomatik beyanlara kulak asmayıp satır aralarına dikkat edildiği zaman bunu görmek mümkündür. Bu uzaklaşmaya esas yol açan, Suriye olayıdır. ABD, Suriye muhalefeti içinde El-Kaide’nin güç kazanmasına paralel olarak Suriye politikasını yavaş yavaş değiştirmektedir. Bu durum, AKP diktatörlüğü ile ABD’nin arasına bir kara kedinin girmekte olduğunu açıkça göstermektedir.
İkincisi, Suriye olayına bağlı olarak, AKP ile Kürt hareketinin de arası açılmaktadır. AKP’nin Suriye’de PYD karşıtı güçleri desteklemeye devam etmesi ve buna bağlı olarak “çözüm süreci”ni askıya alması Kürt hareketinde büyük bir huzursuzluk yaratmıştır. Ara gittikçe açılmaktadır. Cemil Bayık’ın son beyanı bunun açık göstergesidir. AKP, Barzani “at”ına oynayarak “Kürt-İslam” sentezine umut bağlamıştır. Elbette petrol anlaşmaları gibi ekonomik çıkarlarla da bağlantılı olarak. Bu durumun, Türkiye’deki Kürt siyasal hareketinde bir bölünme yaratması beklenebilir. Örneğin, Altan Tan gibi İslamcı Kürtler ve Sırrı Sakık gibi Kürt burjuvazisinin temsilcileri önümüzdeki dönemde yeni bir İslamcı-Kürt bloku oluşturarak AKP diktatörlüğü cephesine açıkça payanda olabilirler. Bu koşullarda en önemli nokta Abdullah Öcalan’ın ne yapacağıdır. Öcalan, bugüne kadar AKP “fil”ini (satrançtaki “fil”i kastediyorum sevimli fil kardeşlerim) desteklemekten geri kalmadı, bütün yatırımını buraya yaptı. Ancak yeni durumda Öcalan’ın bu “fil”den uzaklaşması ve eski geleneksel örgütü doğrultusunda hamle yapması daha ihtimal dâhilindedir.
Üçüncüsü, Ortadoğu’daki gelişmelere bağlı olarak uluslararası ittifaklarda önemli kaymalar söz konusudur. AKP diktatörlüğünün Çin’den füze alması bu kaymanın çok önemli bir unsurudur. İsrail, AKP’den zaten hoşnut değildi; bu hoşnutsuzlar cephesine ABD ve NATO da katılmış bulunuyor. Başbakan, Çin “kale”sini ileri sürmekte ısrarlı. Bu durum, AKP diktatörlüğünün baskısı altındaki ulusalcı güçlerde bir kargaşalığa yol açabilir. Eğer tecrübelerim beni yanıltmıyorsa, İP çevresi “anti-emperyalizm” adına, AKP’nin “kale” oyununa “piyon”larıyla destek verecektir. Bu, ulusalcı cephede, hatta doğrudan doğruya İP içinde önemli itirazlara, eğer bu destek stratejik bir hal alırsa, bölünmelere gebedir.
Şöyle uzaktan bakacak olursak, önümüzdeki dönemde AKP karşıtlarından bir kısmının AKP safına, AKP’nin müttefiklerinden bir kısmının da muhalefet safına geçeceğini görebiliriz.
Medyaya baktığımızda şahıslar bağlamında bu sürecin çoktan başladığı ve sürmekte olduğu saptanabilir. Örneğin, geçtiğimiz on yıl içinde AKP iktidarına çok net destek veren Cengiz Çandar, bugün aynı netlikle AKP muhalifi haline gelmiştir. Murat Belge de, Cengiz Çandar kadar köşeli olmasa da, AKP’ye muhalefetini oldukça net bir şekilde ortaya koymuştur. Oral Çalışlar için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Oral, her zamanki gibi bulanık su balığı rolünü yerine getiriyor. Bulanık su balıkları kaygan olur, yakalansa bile bir türlü tutulamaz.
Bunlar medyadaki siyasete ilişkin gelişmelerdir. Bir de ekonomik ilişkilerin yol açtığı gelişmeler vardır. Ekonomik çıkarları gereği doğrudan AKP diktatörlüğünün medya borazanlığına talip olan heveslileri gün be gün saptamak mümkün. Medyayı çok iyi izlemediğimden ancak bildiğim bazı isimler üzerinde duracağım:
Saadet Oruç, eski bir solcudur. Hatta ortak arkadaşlarımız var. Geçenlerde Star’da yazdığını öğrendiğim zaman biraz şaşırdım. Üç-dört yıl önce Paris’te tanışmıştım kendisiyle. Yıldızımız pek barışmasa da o kadar kötü bir insan izlenimi bırakmamıştı bende. İnsan ilişkilerinde genellikle yanılırım.
Melih Altınok’u biliyorsunuz. Özgür Gündem’de başladığı yolculuğuna, Birgün ve Taraf istasyonlarına uğradıktan sonra sağcı Türkiye gazetesiyle devam ediyor. Artık bundan sonraki durağı merak bile etmiyoruz. Kurtuluş Tayiz için de aynı şeyi söylemekle yetineyim. Türkiye’de yazmaya başladığı halde, Taraf’ın kılıç artığı “sol liberal”lerin (açıkça karşı safa geçmediklerinden yine de saygım var onlara) son kalesi T24’te de yazmaya devam eden eski Aydınlık muhabiri Alper Görmüş hakkında ise bir şey söylemesem daha iyi olacak. Onu, Birikim’cilere havale ediyorum.
Bir de üst komşum Cem Sancar var. Son günlerde kapının önünde yatan köpeklerimize “dışarı, dışarı” demekten vazgeçti ama yandaki ağaçlık bölgeye açılan bahçe kapısını biraz sertçe kapatmakta ısrarlı (http://www.gunzileli.com/2013/09/27/vandalizm/). Bu kapı düşkünlüğünün ona nereden musallat olduğunu bilmiyorum ama tahminlerim var. Bazı kapıları kapatmakta, örneğin benim hakkımda tamamen kafadan atma, hayali röportajlara dayanan yazılar yazmakta ısrar ederse veya hayali bir “Jale”yi eleştiriyormuş gibi yapıp, onu balık avlamaya Haliç’e çağırırken AKP iktidarının Haliç’in sularını nasıl pırıl pırıl temizlediği; Adalara davet ederken, laf arasında söylermiş gibi yapıp, AKP’li Büyük Şehir Belediyesi’nin Adalara ne büyük hizmetlerde bulunduğu gibi yalakalıklarla, şimdilik yazdığı Sabah Pazar ekinden aynı gazetenin günlük bir köşesine sıçramasını sağlayacak kapının açılacağını umduğu düşünülebilir. Burada ona yer ayırarak kendisini sevindirecek bir iyilik yaptığımın farkındayım. Bu kıyağımı unutmasın!
“Eskiler” ise zaten yerlerinde duruyorlar. Ömürlerinin son demlerine doğru ilerleyen Gülay Göktürk, Şahin Alpay vs. vs. Sahi, Halil Berktay ne yapıyor? Yaşıyor mu hâlâ! (http://www.gunzileli.com/2011/04/16/halil-berktay-yasiyor-mu-hala/)
Gün Zileli
24 Ekim 2013
akp’nin çin füzesi hamlesi tamamen esnaf blöfü.
bu konuda barometre Cengiz Çandar’dır.
http://www.aydinlikgazete.com/mansetler/26660-mt-solundan-hakan-fidana-destek.html
yine eski hastalığın nüksetmiş zileli ne bu yahu?yazdığın yazının ne işlevi olabilir?bana ne senin eski efendilerin hizmetkarı arkadaşlarından bıktık ip bu seviyede sözünü etmeye değer bulman bile hala zihnindeki karakollardan kurtulamamanın işareti gibi duruyor ölçün nedir sistemmi akp mi muhalefet olmayı ne anlıyorsun akp ye muhalefet anlayıp sana göre en büyük muhalefet elinden devleti alınan devletin partisi chp mi oluyor ayıp bu gün asıl toplumsal muhalefetin politik cephesindeki bunca gelişmeden gündemi değiştirmek için sarıldığın yazıya bak insan biraz utanır.toplumsal muhaledetin politik örgütü ve seçeneği inşa edilmeye çalışılıyor hafta sonu kongresi var sen nerdesin? kimleri konuşmaya değer buluyorsan sende osun demezlermi?
gün hoca’nın ip değerlendirmesi eğer perinçek cezaevinde olmasa daha kuvvetli olurdu
özgürlükçü 24 Ekim 13 / 5pm
Gun muhalefeti CHP mi yapiyor diye yazdi .Anlamadim neden kizdigini.
elestirdigi yazar cizerlerin hepsi mi IP li .Bunu da anlamis degilim.
Sen neden Gun un her elestirdigi zatlari IP li oldugunu dusunuyorsun.
Gun un hala isci partili oldugunu ima ediyorsun. Yoksa sende bir takintimi var?.
Tavsiyem yazdiklarini iyice oku. Bagciyi dovme.
ya özgürlükçü kardeş,adam reel politik yapmış biraz.olan bitene de bir göz atmak gerekmez mi yani.hem ne alakası var CHP ile bunun?
ama bence solun genelindeki bu AKP ile ABD nin arasının bozuk olduğu mevzuları kanısı bence yanlış.ABD ve tekelci sermayeyi mitleştirmiyorum ama bence Türkiye’de iktidara gelen (muhalefetteki partilerin hepsinin bağımsız olduğunu söylemiyorum)AKP gibi düzen partilerinin,ABD ve sermayeye göbekten bağımlılığı aşikarken,emperyalizmden bağımsız hareket alanının bu kadar geniş olduğunu düşünmek “saflık”tır..
evet kısıtlı bir hareket alanları vardır,ama bu da emperyalizmin izin verdiği kadardır.
bu sebeple Suriye deki hamleler (el-kaide Kürtler v.s) ABD nin kuklalığı dır. bunu körükleyen emperyalizmin ta kendisidir.naçizane fikrim böyle…
Kongreden devrim çıkcak özgürlükçü.sen daha siyasal zannettiğin yerde dolan.apoyada kimleri konuşmaya değer buluyorsan sen osun demezlermi.diyemezsin.yemez.
http://www.haberler.com/kilicdaroglu-hakan-fidan-a-sahip-cikti-5219764-haberi/
bilumum anonimler ve kıvanç bey özgürrlükçü sorunlu olabilir mükemmel insan yoktur elbettede zilelinin yukardaki yazısının zaman ve mekandaki işlevi ne olabilir sorusunu cevaplamaya çalışıp sonuçlarını ölçebildiğiniz zaman ne yapmaya çalıştığını anlayacaksınız.anlayınca benim gibi üzülüp ne bu yahu diyebilirsiniz
Gün ağabeyin konuya girişi önemli olmuş, bitirişi önemsiz. Bu da bana açtığı bu konuda fazla ilerlemek istemediği, tehlikeli sulara açılmaktan kaçındığı izlenimi verdi. Yeni saflaşmalar böyle oluyorsa buna sosyalistlerin tavrı nasıl olmalıdır? IP gibi hemen kutsal ittifak ilan etmeden, TKP gibi körükörüne muhalefet etmeden, nasıl bir politika geliştirmek gerekir?
Yani ABD ve İsrail çizgisine hizmet ediyor hissini solumuz kaldıramaz. ABD ve İsrail artık AKP’ye karşı harekete geçmişse solumuz onlarla aynı çizgide buluşmayı çok şükür ki kaldıramaz. Bu durumda ne yapmalı?
gidip rojavayla aramıza örülmek istenen duvara işemeli…
17 Aralık’tan önce yazıldığı için Şahin Alpay karşı safta görülmüş. 17 Aralıktan sonra durum değişti. Bugün en kararlı muhaliflerden biri.
Ulusalcıların içindeki farklılaşma o günden görülmüş.
Öcalan konusunda bir yanılma söz konunu. Bu noktada Öcalan Kandil’in çizgisini izlemedi, tersine kandili kendi çizgisine çekti: Yani AKP ile iş pişirme çizgisine. Bugünkü savaş da bunun ürünü.